Wo mein Bekannde, de Kall, gern ema mitsinge würd
Mein Bekannde, de Kall, war vor drei Woche, wie mer heut saacht: innerlisch aagefasst. Es war ihm e bissi gänsehautmäßisch de Rücke runnergelaufe. Un zwar als er gesehe hat, wie der amerikanische Präsident Obama des Lied gesunge hat: „Amazing Grace“. Des Lied kennt de Kall, hats aach schon selber ma mitgesunge, wanns im Radio war. Aber des jetz, als der Barack Obama des gesunge hat, des war was Besonneres.
Nadierlisch derf aach en Präsident ma öffentlisch singe. Mir hatte da den Walder Scheel, der hat alsfort des Lied vom ‚Gelbe Waache‘ gesunge, wie sisch de Kall noch gut erinnern kann. Des hielt sisch Anfang der siebzischer Jahrn sogar e paar Woche in de deutsche Hitparad. Des war aber erschendwie e komisch Nummer. Eher zum Fremdschäme. Un e Gänsehaut hat da kaaner krieht.
Was de Obama jetz gemacht hat, des war was anneres. Des Lied ‚Amazing grace‘ hat en sehr fromme Inhalt un stammt aus’m achzehnte Jahrhunnert. Ein gewisser John Newton hats geschriebe. En ziemlisch beese Hund, der saan Geld dademit verdient hat, dess er Sklave aus Afrika uf seim Schiff nach Amerika gebracht hat. Erschendwann hat er aber die Kurv krieht un gemerkt, was fern übles Gewerbe er betriebe hat. Un dann hat er dademit uffgehört un des Lied geschribbe ‚Amazing Grace‘. Also zu deutsch: wunderbare oder aach: erstaunlische Gnade.
Da singt also der Präsident der Vereinischde Staate von Amerika am Mikrofon vor tausende von Leut e Kerschelied. Erst scheint er noch e bissi unsischer ze sein, dann wird sei Stimm fester un schließlisch falle die annern Leud mit ein. Un singe des Lied von der Gnad Gottes.
Meim Bekannde is des oft ja e bissi peinlisch, wann aaner ohne Vorwarnung zu singe aafängt. Un dann noch sowas Heilisches! Aber des Lied war net zum Fremdschäme. Des war eher sowas wie en Ausblick auf annere Zeide: wann de Hass un Terror un Rassismus überwinde willst, dann derfste net uf die Gnad verzischte. Mehr noch: du musst lerne, aus de Gnad raus ze lebe. Amazing Grace!
De Kall, also mein Bekannde, wünscht sisch net, dess Politik ab jetz gesunge werd. Aber wann sisch ab un zu von dene Politiker ma aans traue würd, die eischene Ratlosischkeit oder Hilflosischkeit net mit immer neue Erklärunge zuzuschmeiße, des wär toll. Wann sisch ma aans traue würd, von Gnad oder von Hoffnung ze rede. Oder aach ma ze singe – mein Bekannde tät sofort mit einstimme!