Mein Bekannde, de Kall, fraachd sisch, wie evangelischer Sex geht

Mein Bekannde, de Kall, fraachd sisch, wie evangelischer Sex geht

Ein Beitrag von Helwig Wegner-Nord, Evangelischer Pfarrer, Frankfurt

Mein Bekannde, de Kall, hat sisch grad in de letzte Woche e paar Ma fraache müsse, was – also: vereinfacht ausgedrückt – was eischendlisch evangelischerseids zum Thema Sex ze saache wär. Un des liescht an de Katholike. Die obbersde Kardinäle und annere Eminenze habbe in Rom de halbe Oktober drübber geschwätzt, welsche Position, wann mer des Word in dem Zesammenhang iwwerhaubt gebrauche derf, se ihrerseids beim Thema Sex einnehme wollde. Ob des also schlescht oder gut wär, wann mer Sex mitenanner hätt.

Un wer mit wem un wann un wie oft. Un iwwerhaubt. Familie, Partnerschafde, Scheidunge – iwwer all des hat mer ma ze redde versucht. Die vatikanische Herrschafde – übrigens:  stimmbereschdischd sin, was bei der Fraachestellung ja eher wie en Witz klingt, ausschließlisch alde un allaan stehende Männer – also diese synodale Herrschaffde in fortgeschriddenem Alder hadde mit dem Thema von ihrm Papst e arch schwierisch Sach uffgebrummt bekomme. Un entspreschend is in dene zwaa Woche aach nix Besonneres bei rausgekomme. Solld vielleischd aach net. Die Diskussion soll noch als weider gehe, bis mer dann nächst Jahr im Herbst ferdisch sein will.

Un da hat sisch mein Bekannde, wo selber aber gar net katholisch, sonnern evangelisch is – de Kall hat sisch also gefraacht, wie des eischendlisch evangelischerseids aussieht. Net dess er persönlisch Bedarf gehabt hätt, sisch bei dem Thema neu zu orientiern. Er war mit saner Helga e gefühlt Ewischkeit glücklisch verheirat, also heteromäßig. Aber wie sah des sonsd aus: was maane dann die Evangelische zu, saache mer ma: Sex vor der Ehe oder Scheidung oder schwule Verpartnerung?

Als de Karl sisch e bissi umhört, merkt er: So rischdisch verboode is scheinbar garnix. Geschiedene wern wieder verheirat, zwaa Männer derfe sisch aach traue lasse, un dess mer als Jungfrau in die Ehe gehe müsst, maane aach bloß noch die wenischste. Im Grund, denkt de Karl, scheints da e ziemlisch groß Freiheit zu gebbe.

Die Pfarrerin in saaner Gemeind, die maant jedenfalls, dess in de Bette von de Leut die Kersch nix ze suche hätt. Weder die evangelisch noch die katholisch. Solang sisch Mensche gescheseitisch liebe täte, dürfte se des aach so oder so praktiziern. In der evangelisch Kersch, saacht die Pfarrerin, da hätt mer schon letzt Jahr en Papier gemacht, mit dem mer zeische wolld, wie bunt des Familie- un Liebesleben aussieht: von Patchwork bis Single oder dess zwaa Fraue mit ihrm Kind aach e Familie sin.

Vielleischd, denkt sisch de Karl, vielleischd wolld des sogar der liebe Gott, dess es e bissi mehr als bloß Vadder-Mudder-Kind gibt? Haubtsach is doch, dess mer sisch gescheseidisch gelte lässt un in Liebe un in Achtung mitenanner umgeht. Sogar beim Sex. Un des wärs dann, was evangelischerseits dezu ze saache wär.

Weitere ThemenDas könnte Sie auch interessieren